က်မက မိုးကုတ္က ရွမ္း တိုင္းရင္းသူတစ္ဦးပါ။ က်မတို႔ မိသားစုရဲ႕ ခံစားခ်က္ေတြကို ဒီေနရာေလးမွာ ရင္ဖြင့္လိုက္မိပါတယ္။ မွ်ေ၀ခံစားနိဳင္ၾကပါေစ။
က်မရဲ႕ အမ်ိဳးသားဟာ ကိုယ္က်ိဳးအတြက္ အနစ္နာခံၿပီး အမ်ားျပည္သူ ေကာင္းက်ိဳးအတြက္ အမွန္တရားလမ္းေၾကာင္းေပၚ ေလွ်ာက္ေနသူတစ္ဦးပါ။ သူဟာ (၈၈)အေရးအခင္းမွာလည္း ဖမ္းဆီးေထာင္ခ်ခံခဲ့ဘူးတယ္။ ေနာက္ ဒီပဲရင္း အေရးအခင္းၿပီးေတာ့လည္း အဖမ္းခံခဲ့ရပါတယ္။ ၿပီးခဲ့တဲ့ စက္တင္ဘာ အေရးအခင္းမွာလည္း ထပ္အဖမ္းခံရျပန္တယ္။ အဲဒီေန႔က… ၂၅ စက္တင္ဘာ ၂၀၀၇။ ည (၁၁)နာရီ။ အခုေတာ့ မႏၱေလး အိုးဘိုေထာင္အတြင္းမွာ…။
က်မမွာ သားသမီး (၃)ေယာက္ ရွိပါတယ္။ သမီးႀကီးက ဆယ္တန္းေအာင္ၿပီး ရန္ကုန္မွာ သင္တန္းတက္ေနရင္း ၂၆ ရက္ေန႔ စက္တင္ဘာအေရးအခင္းတုန္းက ေရႊတိဂံုေျခရင္းမွာ ဖမ္းဆီးခံခဲ့ရလို႔ အထဲမွာ တစ္ပတ္ေလာက္ ေနခဲ့ရပါတယ္။ သမီးလတ္က အလယ္တန္း၊ သားငယ္က မူလတန္းပါ။
၂၅ ဒီဇင္ဘာ ခရစၥမတ္ ညေနခ်မ္းမွာ က်မတို႔ သားအမိ ထမင္း၀ိုင္းေလးအတြင္း သမီးႀကီးက အေဖအတြက္၊ အေမအတြက္ ဦးခ်ပါတယ္။ အေဖဆိုတဲ့ အသံ ၾကားလိုက္တာနဲ႔ ေမြးကတည္းက အေဖနဲ႔ မခြဲပဲ အိပ္ခဲ့ရတဲ့ သမီးငယ္ေလးက အေမ… ဒီေန႔ အေဖ့ကို ဖမ္းသြားတာ ၃လျပည့္ၿပီ၊ လူခ်င္းလဲ မေတြ႕ရဘူး။ အေဖ ဘယ္လိုခံစားေနရလဲ မသိဘူးေနာ္… တဲ့။ မထင္မွတ္တဲ့ ေမးခြန္းမို႔ က်မ ရင္နင့္သြားခဲ့ရတယ္။ သမီးငယ္ရဲ႕ မ်က္ႏွာကို လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ မ်က္၀န္းမွာ မ်က္ရည္စေတြနဲ႔ေလ။ သမီးတို႔ အေဖဟာ ေထာင္ထဲမွာ ဘယ္လို ခံစားေနရတယ္ဆိုတာ က်မ ဘယ္လိုေျပာျပရမွာလဲ။
ဒါနဲ႔ ညပိုင္း အိပ္ခ်ိန္ေရာက္လာျပန္တယ္။ မိုးကုတ္ ေဆာင္းကလည္း ေရခဲေလာက္ေအာင္ ေအးေနေတာ့ သားအမိေလးေယာက္လံုး ေစာင္အထပ္ထပ္နဲ႔ ေကြးေနၾကတယ္။ ကေလးေတြ အေတြးကိုယ္စီနဲ႔ သူတို႔အေဖကို သတိရေနၾကတယ္ဆိုတာ က်မ သိေနခဲ့တယ္ေလ။ ထင္တဲ့အတိုင္းပါဘဲ… သားငယ္ေလးက က်မ လည္ပင္းကိုဖက္ၿပီး အေမ.. သား ငိုခ်င္တယ္ တဲ့။ ဘာျဖစ္လို႔လဲ လို႔ ေမးလိုက္ေတာ့ သားတို႔ အိမ္မွာ ေစာင္အထပ္ထပ္ျခံဳၿပီး အိပ္ရတာေတာင္ ဒီေလာက္ ေအးေနတာ အေဖက ေထာင္ထဲမွာ ေစာင္ပါးေလးတစ္ထည္နဲ႔ အိပ္ရေတာ့ ဘယ္ေလာက္ ေအးေနရွာမလဲ တဲ့…။ မေအးပါဘူးသားရယ္… အက်ၤ ီေတြ ထပ္ၿပီး အိပ္မွာေပါ့ လို႔ ႏွစ္သိမ့္ေပးလိုက္ရတယ္။ ဒါေပမယ့္ သားငယ္ေလးက အေမရယ္.. အေဖ့ကို ေခၚသြားတုန္းက ဒီအတိုင္း လိုက္သြားခဲ့လိုက္ရတာ အက်ၤ ီအပိုမွ ပါမသြားပဲ ဘာနဲ႔ ထပ္ၿပီး ၀တ္ရမွာလဲ တဲ့…။ အေမ ေထာင္ထဲမွာဆုိရင္ ေထာင္က်တဲ့ လူေတြကေကာ ဘယ္လို အိပ္ရသလဲ တဲ့..။ ေမးခြန္းေတြ အထပ္ထပ္ ေမးေနရင္း အေဖကို သတိရေနရွာတဲ့ သားေလးရဲ႕မ်က္ႏွာကို ၾကည့္ၿပီး က်မ ဘယ္လို ေျဖျပနိဳင္မွာလဲ…။
ဒီလိုနဲ႔ က်မတို႔ သားအမိေတြ အိပ္မေပ်ာ္ခင္မွာပဲ အိမ္ေရွ႕လမ္းမေပၚက အရက္မူးသမားတစ္ေယာက္ ဆူပူေသာင္းက်န္းေနတဲ့အသံကို ၾကားေနရတယ္။ က်မရဲ႕ သားငယ္ေလးက အေမ အရက္မူးသမားက ဒီေလာက္ ဆူပူေသာင္းက်န္းေနတာကို ဘာျဖစ္လို႔ ရဲေတြ လာမဖမ္းတာလဲ တဲ့…။ သားတို႔အေဖက်ေတာ့ ဘာလို႔ လာဖမ္းၾကတာလဲဲ တဲ့…။ ဒါနဲ႔ က်မ သမီးႀကီးက သူ႔ေမာင္ေလးေက်နပ္ေအာင္ ဒီလို ေျပာလိုက္တယ္။ ဒို႔အေဖက အမွန္တရားနဲ႔ အမ်ားေကာင္းက်ိဳးအတြက္ လုပ္ေနလို႔ေပါ့ တဲ့…။ သားေလးက ထပ္ၿပီးေမးတယ္။ အေမ… ဒါဆိုရင္ အရက္မူးသမားဆိုရင္ မဖမ္းဘူးလား…။ အမွန္တရားလုပ္ရင္ ဖမ္းသလား…။ အမ်ားေကာင္းက်ိဳးလုပ္ရင္ အဖမ္း ခံရသလား တဲ့…။ ဒီကေလးေတြရဲ႕ အနာဂတ္အတြက္ သူတို႔ သိခ်င္တဲ့ အေျဖမွန္ကို က်မ ဘယ္လို ေျဖျပရမွာလဲ…။
က်မ ဘ၀မွာလည္း မိခင္တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ အမွန္တရားကို ေျပာျပနိဳင္ဖို႔ ဘယ္ေလာက္ထိဆက္ၿပီး ရုန္းကန္ ခံစားေနရဦးမယ္ဆိုတာ ေတြးမိရင္းနဲ႔ေပါ့…။
MN
(၂၀၀၇ စက္တင္ဘာအေရးအခင္းတြင္ မတရား ဖမ္းဆီးခံရေသာ မိုးကုတ္ၿမိဳ႕မွ ထိပ္တန္းနိဳင္ငံေရးသမား ကိုမင္းသူ သို႔ …)
က်မရဲ႕ အမ်ိဳးသားဟာ ကိုယ္က်ိဳးအတြက္ အနစ္နာခံၿပီး အမ်ားျပည္သူ ေကာင္းက်ိဳးအတြက္ အမွန္တရားလမ္းေၾကာင္းေပၚ ေလွ်ာက္ေနသူတစ္ဦးပါ။ သူဟာ (၈၈)အေရးအခင္းမွာလည္း ဖမ္းဆီးေထာင္ခ်ခံခဲ့ဘူးတယ္။ ေနာက္ ဒီပဲရင္း အေရးအခင္းၿပီးေတာ့လည္း အဖမ္းခံခဲ့ရပါတယ္။ ၿပီးခဲ့တဲ့ စက္တင္ဘာ အေရးအခင္းမွာလည္း ထပ္အဖမ္းခံရျပန္တယ္။ အဲဒီေန႔က… ၂၅ စက္တင္ဘာ ၂၀၀၇။ ည (၁၁)နာရီ။ အခုေတာ့ မႏၱေလး အိုးဘိုေထာင္အတြင္းမွာ…။
က်မမွာ သားသမီး (၃)ေယာက္ ရွိပါတယ္။ သမီးႀကီးက ဆယ္တန္းေအာင္ၿပီး ရန္ကုန္မွာ သင္တန္းတက္ေနရင္း ၂၆ ရက္ေန႔ စက္တင္ဘာအေရးအခင္းတုန္းက ေရႊတိဂံုေျခရင္းမွာ ဖမ္းဆီးခံခဲ့ရလို႔ အထဲမွာ တစ္ပတ္ေလာက္ ေနခဲ့ရပါတယ္။ သမီးလတ္က အလယ္တန္း၊ သားငယ္က မူလတန္းပါ။
၂၅ ဒီဇင္ဘာ ခရစၥမတ္ ညေနခ်မ္းမွာ က်မတို႔ သားအမိ ထမင္း၀ိုင္းေလးအတြင္း သမီးႀကီးက အေဖအတြက္၊ အေမအတြက္ ဦးခ်ပါတယ္။ အေဖဆိုတဲ့ အသံ ၾကားလိုက္တာနဲ႔ ေမြးကတည္းက အေဖနဲ႔ မခြဲပဲ အိပ္ခဲ့ရတဲ့ သမီးငယ္ေလးက အေမ… ဒီေန႔ အေဖ့ကို ဖမ္းသြားတာ ၃လျပည့္ၿပီ၊ လူခ်င္းလဲ မေတြ႕ရဘူး။ အေဖ ဘယ္လိုခံစားေနရလဲ မသိဘူးေနာ္… တဲ့။ မထင္မွတ္တဲ့ ေမးခြန္းမို႔ က်မ ရင္နင့္သြားခဲ့ရတယ္။ သမီးငယ္ရဲ႕ မ်က္ႏွာကို လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ မ်က္၀န္းမွာ မ်က္ရည္စေတြနဲ႔ေလ။ သမီးတို႔ အေဖဟာ ေထာင္ထဲမွာ ဘယ္လို ခံစားေနရတယ္ဆိုတာ က်မ ဘယ္လိုေျပာျပရမွာလဲ။
ဒါနဲ႔ ညပိုင္း အိပ္ခ်ိန္ေရာက္လာျပန္တယ္။ မိုးကုတ္ ေဆာင္းကလည္း ေရခဲေလာက္ေအာင္ ေအးေနေတာ့ သားအမိေလးေယာက္လံုး ေစာင္အထပ္ထပ္နဲ႔ ေကြးေနၾကတယ္။ ကေလးေတြ အေတြးကိုယ္စီနဲ႔ သူတို႔အေဖကို သတိရေနၾကတယ္ဆိုတာ က်မ သိေနခဲ့တယ္ေလ။ ထင္တဲ့အတိုင္းပါဘဲ… သားငယ္ေလးက က်မ လည္ပင္းကိုဖက္ၿပီး အေမ.. သား ငိုခ်င္တယ္ တဲ့။ ဘာျဖစ္လို႔လဲ လို႔ ေမးလိုက္ေတာ့ သားတို႔ အိမ္မွာ ေစာင္အထပ္ထပ္ျခံဳၿပီး အိပ္ရတာေတာင္ ဒီေလာက္ ေအးေနတာ အေဖက ေထာင္ထဲမွာ ေစာင္ပါးေလးတစ္ထည္နဲ႔ အိပ္ရေတာ့ ဘယ္ေလာက္ ေအးေနရွာမလဲ တဲ့…။ မေအးပါဘူးသားရယ္… အက်ၤ ီေတြ ထပ္ၿပီး အိပ္မွာေပါ့ လို႔ ႏွစ္သိမ့္ေပးလိုက္ရတယ္။ ဒါေပမယ့္ သားငယ္ေလးက အေမရယ္.. အေဖ့ကို ေခၚသြားတုန္းက ဒီအတိုင္း လိုက္သြားခဲ့လိုက္ရတာ အက်ၤ ီအပိုမွ ပါမသြားပဲ ဘာနဲ႔ ထပ္ၿပီး ၀တ္ရမွာလဲ တဲ့…။ အေမ ေထာင္ထဲမွာဆုိရင္ ေထာင္က်တဲ့ လူေတြကေကာ ဘယ္လို အိပ္ရသလဲ တဲ့..။ ေမးခြန္းေတြ အထပ္ထပ္ ေမးေနရင္း အေဖကို သတိရေနရွာတဲ့ သားေလးရဲ႕မ်က္ႏွာကို ၾကည့္ၿပီး က်မ ဘယ္လို ေျဖျပနိဳင္မွာလဲ…။
ဒီလိုနဲ႔ က်မတို႔ သားအမိေတြ အိပ္မေပ်ာ္ခင္မွာပဲ အိမ္ေရွ႕လမ္းမေပၚက အရက္မူးသမားတစ္ေယာက္ ဆူပူေသာင္းက်န္းေနတဲ့အသံကို ၾကားေနရတယ္။ က်မရဲ႕ သားငယ္ေလးက အေမ အရက္မူးသမားက ဒီေလာက္ ဆူပူေသာင္းက်န္းေနတာကို ဘာျဖစ္လို႔ ရဲေတြ လာမဖမ္းတာလဲ တဲ့…။ သားတို႔အေဖက်ေတာ့ ဘာလို႔ လာဖမ္းၾကတာလဲဲ တဲ့…။ ဒါနဲ႔ က်မ သမီးႀကီးက သူ႔ေမာင္ေလးေက်နပ္ေအာင္ ဒီလို ေျပာလိုက္တယ္။ ဒို႔အေဖက အမွန္တရားနဲ႔ အမ်ားေကာင္းက်ိဳးအတြက္ လုပ္ေနလို႔ေပါ့ တဲ့…။ သားေလးက ထပ္ၿပီးေမးတယ္။ အေမ… ဒါဆိုရင္ အရက္မူးသမားဆိုရင္ မဖမ္းဘူးလား…။ အမွန္တရားလုပ္ရင္ ဖမ္းသလား…။ အမ်ားေကာင္းက်ိဳးလုပ္ရင္ အဖမ္း ခံရသလား တဲ့…။ ဒီကေလးေတြရဲ႕ အနာဂတ္အတြက္ သူတို႔ သိခ်င္တဲ့ အေျဖမွန္ကို က်မ ဘယ္လို ေျဖျပရမွာလဲ…။
က်မ ဘ၀မွာလည္း မိခင္တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ အမွန္တရားကို ေျပာျပနိဳင္ဖို႔ ဘယ္ေလာက္ထိဆက္ၿပီး ရုန္းကန္ ခံစားေနရဦးမယ္ဆိုတာ ေတြးမိရင္းနဲ႔ေပါ့…။
MN
(၂၀၀၇ စက္တင္ဘာအေရးအခင္းတြင္ မတရား ဖမ္းဆီးခံရေသာ မိုးကုတ္ၿမိဳ႕မွ ထိပ္တန္းနိဳင္ငံေရးသမား ကိုမင္းသူ သို႔ …)
