၈.၈.၈၈ ႏွင့္ ဒီမိုကေရစီ

၈.၈.၈၈ ကို က်ေနာ္ ၾကံဳခဲ့ရပါသည္။ သို႔ေသာ္ ဆိုရွယ္လစ္ဆိုတာ ဘာမွန္း ... ၊ ဒီမိုကေရစီ ဆိုတာ ဘာမွန္း... မသိတတ္ေသးခင္ အရြယ္ကျဖစ္သည္။ ၈.၈.၈၈ ဟု ဆိုလိုက္ရင္ျဖင့္ က်ေနာ့္ အာရံုထဲတြင္ အနီေရာင္မ်ား၊ အျဖဴအစိမ္းမ်ား၊ ၾကယ္မ်ား စပါးႏွံမ်ားႏွင့္ အလံမ်ား၊ ခေမာက္မ်ား၊ ဓာတ္ပံုပိုစတာမ်ား အစရွိသျဖင့္ တဖ်တ္ဖ်တ္ ေပၚလာစၿမဲပင္ ျဖစ္သည္။ လက္ခုပ္သံမ်ား၊ ဒီမိုကေရစီ ... ဒီမိုကေရစီ ဆိုေသာ အသံမ်ားလည္း ၾကားလာမိသည္။ ရင္ထဲတြင္လည္း အမ်ိဳးအမည္မသိေသာ ခံစားမွဳမ်ား ျဖစ္္ေပၚမိပါသည္။
ထိုအခ်ိန္မွစ၍ မွတ္မွတ္ထင္ထင္ ၾကားခဲ့ဖူးရေသာ ဒီမိုကေရစီ ၏ အနက္အဓိပၸါယ္ကိုကား အတိအက် နားမလည္ခဲ့ပါ။ ယခုလက္ရွိထက္ ပိုမိုေကာင္းမြန္ေသာ စနစ္တစ္ခု ျဖစ္မည္ဟုသာ ထင္ခဲ့ပါသည္။

ဤသို႔ျဖင့္ ၈.၈.၈၈ မွစတင္ ေအာ္ဟစ္ခဲ့ၾကေသာ ဒီမိုကေရစီ သည္ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ၾကာ ယခုအခ်ိန္ ေရာက္သည္အထိ ေအာ္ဟစ္ေနၾကဆဲ၊ ေအာ္ဟစ္ေနရဆဲ ျဖစ္ေနပါသည္။

ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရးတိုက္ပြဲတုန္းက တတပ္တအား ပါ၀င္ခဲ့ၾကၿပီး ယခုခ်ိန္တိုင္ တိုင္းျပည္အေပၚ ေစတနာေကာင္းမ်ား ထားလွ်က္ ရွိေနၾကသည့္ အဖိုးအိုႀကီးမ်ားသည္လည္း ဒီမိုကေရစီ …။

လူငယ္သဘာ၀ အင္းလ်ားကန္ႏွင့္ ကံ့ေကာ္ေတာတို႔၌ ရင္ခုန္ၾကည္နဴးဖြယ္ အေတြ႕အၾကံဳမ်ားကို စြန္႔လြတ္ခဲ့ရၿပီးေအးစက္ေမွာင္မိုက္၍ု ထူထဲေသာ အုတ္နံရံ အခန္းမ်ားထဲတြင္ ဆယ္စုႏွစ္မ်ားတိုင္ေအာင္ အခ်ိန္ ကုန္လြန္ခဲ့ၾကရေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ားသည္လည္း ဒီမိုကေရစီ…။

၈.၈.၈၈ ကို မၾကံဳဖူး၊ မမွီဖူးခဲ့ၾကေသာ္လည္း ယေန႔ လြတ္လပ္ပြင့္လင္းေသာ သတင္းမီဒီယာေခတ္ႀကီးတြင္ နိဳင္ငံတကာ၏ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မွဳမ်ားကို မ်က္၀ါးထင္ထင္ ျမင္ေတြ႕ေနၾကေသာ လူငယ္အေပါင္းသည္လည္း ဒီမိုကေရစီ…။

လက္ရွိ နိဳင္ငံေတာ္တာ၀န္ကို ယူထားေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ား၊ အတိုက္အခံအဖြဲ႕အစည္းမ်ား၊ တိုင္းရင္းသားမ်ား သည္လည္း ဒီမိုကေရစီ…။

စသျဖင့္ အားလံုး အားလံုး ဒီမိုကေရစီ ေနၾကပါလွ်က္ ဘာေၾကာင့္ ဒီမိုကေရစီ လမ္းေၾကာင္းေပၚ မေလွ်ာက္လွမ္းနိဳင္ၾကေသးသနည္း။

က်ေနာ္ ဥာဏ္မွီသေလာက္ စဥ္းစားၾကည့္ပါသည္။ ၈.၈.၈၈ မွ ယခု ကာလအထိ က်ေနာ္တို႔ႏွင့္ အနီးစပ္ဆံုးျဖစ္ေသာ အာရွျမင္ကြင္းကို လွမ္းျမင္ၾကည့္မိသည္။ သေဘာထား အတင္းမာဆံုး၊ အနီဆံုးဟု ဆိုၾကေသာ အိမ္နီးခ်င္းေပါက္ေဖာ္ တရုတ္ၾကီးသည္ပင္ ခ်မ္းသာျခင္းသည္ ေဖာက္ျပန္မွဳ၊ ရြံ႕ရွာဖြယ္ေကာင္းမွဳ ဆုိသည္၏ ေျပာင္းျပန္.. ခ်မ္းသာျခင္းသည္ ေကာင္းသည္ဟု ဆိုကာ တိုင္းသူ ျပည္သားမ်ားအား ၾကြယ္၀ခ်မ္းသာမွဳ လမ္းေၾကာင္းေပၚ ေရာက္ရွိေစရန္ အစြမ္းကုန္ ႀကိဳးစားလွ်က္ ရွိေနပါသည္။ ေဟာင္ေကာင္ကၽြန္းကိုလည္း တစ္နိဳင္ငံ စနစ္ႏွစ္မ်ိဳးဟု ဆိုကာ ျပန္လည္ ရယူေပါင္းစည္းနိဳင္ခဲ့ပါသည္။ ထို႔ေနာက္ အဂၤလိပ္စကားကုိ ကၽြမ္းက်င္စြာ ေျပာတတ္ၿပီး ေအာက္စို႔ဆင္းမ်ားႏွင့္ ေရွ႕တန္းေရာက္လာေသာ အိႏၵိယ။ အတိတ္ကို အတိတ္မွာ ထားခဲ့ၿပီး တခ်ိန္က ရန္ဘက္အေမရိကန္ႏွင့္ ရင္းရင္းႏွီးႏွီးေပြ႕ဖက္ကာ စီးပြားေရးက်ားတစ္ေကာင္အျဖစ္ တက္လွမ္းေနသည့္ ဗီယက္နမ္။ လူ႔စြမ္းအားအရင္းအျမစ္္ျဖင့္သာ ေမာင္းႏွင္ေနသည္ဆိုေသာ စင္ကာပူ။ အီလက္ထေရာနစ္ ပေရာဒတ္မ်ားႏွင့္ မေလးရွား။ အခ်ိန္တိုတြင္း ဒီမိုကေရစီနိဳင္ခဲ့ၾကေသာ အင္ဒိုနီးရွား၊ နီေပါလ္။ စသည္ျဖင့္ မိမိတို႔နိဳင္ငံ ေနာက္တန္း မက်ရေအာင္ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးအတြက္ အားက်ိဳးမာန္တက္ ေလွ်ာက္လွမ္းေနၾကေသာ နိဳင္ငံမ်ားကို ျမင္မိပါသည္။

က်ေနာ္တို႔မွာမူကား.. ယခုခ်ိန္ထိ ေအာ္ဟစ္ေနရဆဲ အဆင့္မွ မတက္နိဳင္ေသး။ မိမိ တစ္ဦးတည္း အဆိုးျမင္ေနသလားဟု ထင္ကာ ပတ္၀န္းက်င္ လူပုဂၢိဳလ္မ်ား၏ သေဘာထားကို တီးေခါက္ၾကည့္ပါသည္။ သူတို႔၏ အျမင္မ်ား၊ ညႊန္းကိန္းမ်ားသည္လည္း အထူးအေထြ ကြဲျပားျခားနားမွဳ မရွိၾကပဲ တူညီေနၾကပါသည္။
ထိုေၾကာင့္ ျပႆနာမ်ားကို အခ်ိဳ႕မွ တိုင္းျပည္ႏွင့္ေ၀းရာ ေရၾကည္ရာ ျမက္နဳရာကို ရွာျခင္းျဖင့္ ေျဖရွင္းၾကပါသည္။ ကံကိုသာအမိ ကံကိုသာအဖဟု စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ျဖင့္ ဆိုသူမ်ားက တစ္မ်ိဳး…၊ ျဖစ္ပ်က္သမွ် အားလံုးကို တာ၀န္ရွိသူမ်ားအား အပစ္ပံုခ်ကာ ဆဲဆိုေနၾကသူမ်ားက တစ္ဖံု…၊ ဘယ္လိုျဖစ္ျဖစ္ တရားသည္ မတရားသည္ မစဥ္းစားပဲ ေလာေလာဆယ္ ကိုယ္က်ိဳးအတြက္ အခြင့္အေရးဟူသမွ်ကို ရနိဳင္သေလာက္ ယူေနၾကသူမ်ားက တစ္ဘာသာ… စသည္ျဖင့္ ကိုယ္သန္ရာ ကိုနားလည္ရာကို ဆုတ္ကိုင္လွ်က္သာ ရွိၾကသည္္။ တတ္ထားေသာ ပညာမ်ားျဖင့္ ရနိဳင္သေလာက္ အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ လုပ္မည္ ဆိုေသာ ေလးစားဖြယ္ ပုဂၢိဳလ္ အနည္းအက်ဥ္းလည္း ရွိၾကပါသည္။

လူငယ္မ်ားဘက္တြင္လည္း က်ေနာ္တို႔လူငယ္မ်ားသည္ နိဳင္ငံတကာမွ လူငယ္မ်ားနည္းတူ လြတ္လပ္မွဳ၊ ေပ်ာ္ရႊင္မွဳ၊ ဖြံ႕ၿဖိဳးမွဳ အသီးအပြင့္မ်ားကို ခံစားလိုၾကပါသည္။ စမတ္က်က်၊ အဆင့္အတန္းရွိရွိ ပညာသင္ၾကားၿပီး ေနထိုင္ လုပ္ကိုင္ စားေသာက္ လိုၾကပါသည္။ ေနရာတကာ အေရးမပါေသာ အခက္အခဲမ်ားကို ေျဖရွင္းေနရျခင္းေၾကာင့္ အခ်ိန္ကုန္ လူပန္း ျဖစ္ေနရေသာ ဘ၀မ်ားမွ လြတ္ကင္းလိုၾကပါသည္။ စိန္ေခၚမွဳမ်ားကို ရင္ဆိုင္ၿပီး ဘ၀ခရီးလမ္းကို တက္တက္ၾကြၾကြျဖင့္ ေလွ်ာက္လွမ္းလိုၾကပါသည္။
သို႔ေသာ္ အနာဂတ္လမ္းေၾကာင္းကို ၾကည့္လိုက္ရင္ျဖင့္ ထင္ထင္ရွားရွား မျမင္ေတြ႕ရေသး။ အလင္းေရာင္ေရးေရးေလး ေပၚလာလိုက္၊ ရုတ္ခ်ည္း ေမွာင္မိုက္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားလိုက္ ျဖစ္ေနဆဲပင္။

၈.၈.၈၈ မွ ေပါက္ဖြားလာေသာ ဒီမိုကေရစီ ခရီးမွာကား အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ တိုင္ခဲ့ေလၿပီ။ အိမ္နီးခ်င္း တိုင္းျပည္ေတြက က်ေနာ္တို႔ကို ေက်ာ္ျဖတ္ကုန္ၾကၿပီ။ က်ေနာ္တို႔တိုင္းျပည္ကေတာ့ ကမၻာ့အဆင္းရဲဆံုးနိဳင္ငံမွ မလြတ္ေျမာက္နိဳင္ေသး။ နိဳင္ငံတကာအဆင့္မီ ပညာေရး ရရွိေရးမွသည္ သယံဇာတ မကုန္ခမ္းေရး၊ စား၀တ္ေနမွဳ ေျပလည္ေစေရး၊ လူ႕အခြင့္အေရး ရရွိေရး၊ တိုင္းရင္းသားအခ်င္းခ်င္း တန္းတူရည္တူ ဆက္ဆံနိဳင္ေရး၊ ကမၻာ့အလည္ ဂုဏ္သိကၡာ၀င့္ထည္စြာ ရပ္တည္နိဳင္သည့္ အစိုးရ ေပၚေပါက္ေရး အဆံုး စစ္မွန္ေသာ ဒီမိုကေရစီ ကသာလွ်င္ ေဆာင္ၾကဥ္းေပးနိဳင္ေပလိမ့္မည္။

ထို႔ေၾကာင့္ နိဳင္ငံသူနိဳင္ငံသားအားလံုး ေမွ်ာ္လင့္ေတာင့္တလွ်က္ရွိေသာ၊ မရပ္မနား တစိုက္မတ္မတ္ ေတာင္းဆိုေနၾကေသာ စစ္မွန္သည့္ ဒီမိုကေရစီ ရရွိေရး သည္ ယေန႔ေခတ္လူငယ္မ်ား အေပၚတြင္သာမကပဲ လူတန္းစားအလႊာအသီးသီးမွလည္း စည္းစည္းလံုးလံုး ညီညီညြတ္ညြတ္ တက္တက္ၾကြၾကြ ပူးေပါင္းပါ၀င္ခဲ့မည္ဆိုလွ်င္ ပန္းတိုင္သို႔ မလြဲမေသြ ေရာက္ရွိမည္ျဖစ္ေၾကာင္း အေလးအနက္ ယံုၾကည္မိပါသည္။
TP

(၈.၈.၈၈ မွသည္ ယေန႔အခ်ိန္ထိ စြန္႔လြတ္အနစ္နာခံ၍ ဒီမိုကေရစီအတြက္ တိုက္ပြဲ၀င္ခဲ့ၾကေသာ အကိုႀကီး အမႀကီးမ်ားသို႔ …)