Thursday, November 20, 2008

Happy Shan New Year

ရွမ္းတိုင္းရင္းသားမ်ား၏ ႏွစ္သစ္ကူးအေၾကာင္း သိေကာင္းစရာ


ခရစ္သကၠရာဇ္ ၂၀၀၈-ခုႏွစ္ နိဳ၀င္ဘာလ (၂၈)ရက္၊ ျမန္မာသကၠရာဇ္ ၁၃၇၀-ခုႏွစ္ နတ္ေတာ္လဆန္း(၁)ရက္ေန႔တြင္ ရွမ္းတိုင္းရင္းသားတို႔၏ ႏွစ္ေဟာင္းကုန္ဆံုး၍ ႏွစ္သစ္သို႔ ေရာက္ရွိၿပီျဖစ္ပါသည္။ ယခုလာမည့္ႏွစ္သစ္သည္ ရွမ္းသကၠရာဇ္ ၂၁၀၃-ႏွစ္ေျမာက္ ျဖစ္ပါသည္။ ရွမ္းႏွစ္သစ္ကူးကို ပီေမာင္တိုင္း ဟု ေခၚပါသည္။ ပီေမာင္တိုင္း ျဖစ္ေပၚလာပံု သမိုင္းအက်ဥ္းကို ေဖာ္ျပရေသာ္…

လြန္ခဲ့ေသာႏွစ္ေပါင္း ၂၀၀၀ေက်ာ္ကတည္းက ရွမ္းလူမ်ိဳးတို႔သည္ ဂႏၶလရာဇ္တိုင္း ဟုေခၚေသာ ယခု တရုတ္ျပည္ ယူနန္နယ္ ၏ အေနာက္ဖက္ႏွင့္ ေျမာက္ဖက္ ေရႊလီျမစ္၀ွမ္းေဒသတြင္ အင္အားစုစည္းကာ ကုိယ္ပိုင္ စာေပ၊ ယဥ္ေက်းမွဳ၊ ဓေလ့ထံုးစံျဖင့္ ေနထိုင္ခဲ့ၾကသည္။ ထို႔ေနာက္ အင္အားေတာင့္တင္းခိုင္မာေသာ နန္ခ်ိဳလက္နက္နိဳင္ငံေတာ္ (Nan Chao AD 649-1253) ကို တည္ေထာင္ခဲ့ၾကသည္။

သာသနာသကၠရာဇ္ ၄၅၀ (BC 94) တြင္ ေစာ(၀္)ဦးတည္ဖ ဘုရင္မင္းျမတ္သည္ ဗုဒၶသာသနာေတာ္ကို ယံုၾကည္ကိုးကြယ္လိုသည္ျဖစ္၌ သားေတာ္ ေစာ(၀္)ခြန္စိုင္း အား သီဟိုဠ္ (ယခု သီရိလကၤာနိဳင္ငံ) သို႔ ေစလြတ္ၿပီး ပိဋကတ္သံုးပံုကို ပင့္ေဆာင္ေစခဲ့ပါသည္။

ဗုဒၶသာသနာေတာ္ႀကီး နန္ခ်ိဳျပည္သို႔ စတင္ေရာက္ရွိလာသည့္ ထိုႏွစ္ ထိုလ (နတ္ေတာ္လ)မွ စ၍ ရွမ္းသကၠရာဇ္ကို ေရတြက္သတ္မွတ္ခဲ့ရာ ယခုဆိုလွ်င္ ၂၁၀၃-ခုသို႔ ၀င္ေရာက္ခဲ့ၿပီ ျဖစ္ပါသည္။ ေရွးအခါက ရွမ္းနကၡတၱပညာရွင္မ်ားသည္ ႏွစ္သစ္ကူးေန႔ကို သတ္မွတ္ရာတြင္ ေန-လ-ၾကယ္-နကၡတ္ တို႔ကိုၾကည့္ၿပီး အခ်ိန္နာရီအတိအက်ျဖင့္ သတ္မွတ္ၾကေသာ္လည္း ယခုအခါတြင္ နတ္ေတာ္လဆန္း(၁)ရက္ေန႔ကို ႏွစ္သစ္ကူးေန႔အျဖစ္ သတ္မွတ္ၾကပါသည္။

ေရွးက ဤႏွစ္သစ္ကူးအခါသမယ က်ေရာက္တိုင္း ပြဲလမ္းသဘင္မ်ား စည္ကားသိုက္ျမိဳက္စြာ က်င္းပျခင္း၊ သူရဲေကာင္းမ်ားအား ဘြဲ႕မ်ားခ်ီးျမွင့္ျခင္း၊ စာေပ ဂီတ အႏုပညာရွင္မ်ားအား ဆုေပးျခင္း၊ သက္ႀကီးရြယ္အိုမ်ားအား ဂါရ၀ျပဳျခင္း အစဥ္အလာမ်ား ရွိခဲ့ပါသည္။

ေရွးရိုးရာ ထံုးတမ္းအရ ႏွစ္သစ္ကို ႀကိဳဆိုရာတြင္ အခ်က္(၄)ခ်က္ ပါ၀င္ရပါသည္။
(၁) ႏွစ္သစ္ကို ႀကိဳဆိုျခင္း
(၂) ႏွစ္သစ္ကို ဂါရ၀ျပဳျခင္း
(၃) ရိုးရာအစားအစာျဖင့္ ဧည့္ခံျခင္း၊ ကုသိုလ္ေကာင္းမွဳျပဳျခင္း

(၄) ေပ်ာ္ပြဲရႊင္ပြဲ က်င္းပျခင္း ဟူ၍ ျဖစ္ပါသည္။

ထို႔အတူ ႏွစ္သစ္ကူး မီးဆုခံထြက္ျခင္း သည္လည္း အိမ္ရွင္ကို ဂါရ၀ျပဳျခင္း၊ ႏွစ္သစ္တြင္ ဆုမြန္ေကာင္းမ်ား လာေရာက္ေတာင္းေပးျခင္း၊ ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းသေဘာေဆာင္ျခင္း ဟူေသာ အနက္ကိုေဆာင္သည့္ ေရွးရိုးရာ အစဥ္အလာကို ထိန္းသိမ္းျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
STA

Read More...

Tuesday, November 18, 2008

သဟာယစာၾကည့္တုိက္ သမိုင္းအက်ဥ္း

သဟာယစာၾကည့္တုိက္ ကို ၁၉၃၅-ခုႏွစ္တြင္ စတင္ တည္ေထာင္ခဲ့ပါသည္။ ဒုတိယကမၻာစစ္ႀကီး မျဖစ္မွီ စစ္ႀကိဳေခတ္အခ်ိန္က ျမန္မာနိဳင္ငံ ဗုဒၶကလ်ာဏယု၀အသင္း (ေခၚ) ၀ိုင္အမ္ဘီေအ အသင္းႀကီးသည္ နိဳင္ငံတ၀ွမ္းသို႔ လွည့္လည္ၿပီး စာၾကည့္အသင္း၊ စာဖတ္သင္းမ်ားကို ထူေထာင္လွ်က္ရွိရာ မိုးကုတ္ၿမိဳ႕အေနာက္ပိုင္း က်ပ္ျပင္သို႔ ေရာက္ရွိလာခဲ့ၿပီး စာဖတ္သင္းကို ထူေထာင္ဖြင့္လွစ္ေပးသြားခဲ့ပါသည္။

ထုိအခ်ိန္မွစၿပီး က်ပ္ျပင္ၿမိဳ႕မရပ္ရွိ လူႀကီးမ်ားျဖစ္ၾကေသာ ဦးနႏၵ၊ ဦးေက်ာ္ တို႔မွ ကမကထျပဳေဆာ္ၾသကာ လူငယ္မ်ားျဖစ္ၾကေသာ ကိုခ်စ္စိန္၊ ကိုသာရင္ တို႔ကို ဦးေဆာင္ေစ၍ တုိ႔ဗမာသဟာယ စာၾကည့္အသင္းကို ကိုသာရင္၏ ေနအိမ္၌ စတင္ထူေထာင္ဖြင့္လွစ္ခဲ့ၾကသည္။။ ၁၉၄၂-ခုႏွစ္ ဒုတိယကမၻာစစ္မီး ျမန္မာနိဳင္ငံသို႔ ကူးစက္လာခ်ိန္တြင္ စာၾကည့္သင္းရွိ စာအုပ္မ်ားကို ပ်က္စီးဆံုးရွံဳးမွဳ မရွိေစရန္ က်ပ္ျပင္ၿမိဳ႕မရပ္ကြက္မွေန၍ ေဘးလြတ္ကင္းရာ က်ပ္ျပင္ေတာင္ေပၚကုန္းရပ္သို႔ ေျပာင္းေရႊ႕ခဲ့ၿပီး တို.ဗမာသဟာယစာၾကည့္အသင္းကို စစ္အတြင္းမွာပင္ လူငယ္မ်ားက စာဖတ္ရင္း ဖြင့္လွစ္နိဳင္ခဲ့ၾကပါသည္။

၁၉၄၈-ခုႏွစ္ လြတ္လပ္ေရးေခတ္တြင္ စာၾကည့္အသင္းအား က်ပ္ျပင္ၿမိဳ႕မရပ္သို႔ ျပန္လည္ေျပာင္းေရႊ႕ခဲ့ၾကသည္။ ထုိကာလတြင္ ျမန္မာနိဳင္ငံ ျပန္ၾကားေရးႏွင့္ျပည္သူ႕ဆက္ဆံေရးဌာနမွ ေပးပို႔ေသာ ဘာသာျပန္စာအုပ္မ်ားႏွင့္ အဂၤလိပ္စာအုပ္မ်ားကိုလည္း စာၾကည့္သင္းက လက္ခံရရွိခဲ့ရာ စာအုပ္မ်ား တိုးပြားခဲ့ပါသည္။

၁၉၅၃-ခုႏွစ္တြင္ ျပည္ေတာ္သာစံမံကိန္းအရ နိဳင္ငံေတာ္က စာၾကည့္တိုက္မ်ားေဆာက္လုပ္ရန္အတြက္ ခ်မွတ္ေပးေသာ ရံပံုေငြျဖင့္ သဟာယစာၾကည့္တိုက္ကို ေဆာင္လုပ္ခဲ့ပါသည္။ ထုိစဥ္က အေဆာက္အဦးေဆာက္လုပ္ရာတြင္ က်ပ္ျပင္ၿမိဳ႕မ ဗုဒၶေ၀ယ်ာ၀စၥအဖြဲ႕ ဥကၠဌျဖစ္ေသာ ဦးစံခင္က ႀကီးၾကပ္ကာ လူငယ္အမ်ားက လုပ္အားပါ၀င္ခဲ့ၾကသည္။ ၁၉၅၈-ခုႏွစ္ ဇြန္လတြင္ သဟာယစာၾကည့္တိုက္သစ္ကို ဖြင့္လွစ္နိဳင္ခဲ့ပါသည္။ ထိုအခ်ိန္မွစၿပီး စာၾကည့္တိုက္လုပ္ငန္းမ်ား စနစ္တက်ျဖစ္ေစရန္အတြက္ အမွဳေဆာင္ေကာ္မတီမ်ား ဖြဲ႕စည္းကာ လုပ္ငန္းမ်ားကို ေဆာင္ရြက္ခဲ့ၾကသည္။

၁၉၉၀-ခုႏွစ္ နိဳင္ငံေတာ္ၿငိမ္၀ပ္ပိျပားမွဳတည္ေဆာက္ေရးအဖြဲ႕ အစိုးရလက္ထက္တြင္ စာၾကည့္တိုက္အေဆာက္အဦးမွာ လမ္းနယ္ေျမႏွင့္ မလြတ္ကင္းသည့္အတြက္ ဖယ္ရွားေပးခဲ့ရပါသည္။ စာၾကည့္တိုက္အေဆာက္အဦးကို ဖ်က္သိမ္းခဲ့ၿပီးေနာက္ပိုင္း စာအုပ္မ်ားကို မပ်က္စီးမေပ်ာက္ပ်က္ေစရန္ စာရင္းဇယားမ်ားျပဳလုပ္ကာ သိမ္းဆည္းခဲ့ၾကပါသည္။

၂၀၀၅-ခုႏွစ္ မတ္လ (၂၂)ရက္ေန႔တြင္ က်ပ္ျပင္ၿမိဳ႕မ လူမွဳေရးအသင္းမွ လူႀကီးမ်ား၏ အေျမာ္အျမင္ႏွင့္ ေစတနာတို႔ျဖင့္ က်ပ္ျပင္ၿမိဳ႕မ လူမွဳေရးအဖြဲ႕ရံပံုေငြ၊ က်ပ္ျပင္ၿမိဳ႕မ ေရေကာ္မတီ၏ ရံပံုေငြ၊ သဟာယစာၾကည့္တိုက္၏ ရံပံုေငြတို႔အျပင္ သီးျခားအလွဴရွင္မ်ား၏ ပံ့ပိုးေငြတို႔ကို စုေပါင္း၍ ယခုလက္ရွိ ဖြင့္လွစ္လွ်က္ရွိေသာ သဟာယစာၾကည့္တုိက္ အေဆာက္အဦးကို ၀ယ္ယူပိုင္ဆိုင္နိဳင္ခဲ့ပါသည္။

ကနဦးမူလ သဟာယစာၾကည့္တုိက္ကို ၁၉၅၃-ခုႏွစ္မွ ၁၉၉၀-ခုႏွစ္အထိ က်ပ္ျပင္ၿမိဳ႕မရပ္ကြက္ ျပည္ေထာင္စုကားလမ္းမႀကီးေဘးတြင္ ဖြင့္လွစ္ခဲ့ပါသည္။ ယခုေနရာသစ္သို႔ မေျပာင္းေရႊ႕နိဳင္မွီအခ်ိန္အထိ သဟာယစာၾကည့္တိုက္အေပၚ သံေယာဇဥ္ႀကီးသူမ်ား၏ ဦးေဆာင္မွဳျဖင့္သာ စာၾကည့္တိုက္ကို ယာယီဖြင့္လွစ္၍ ျဖတ္သန္းခဲ့ၾကသည္။

သဟာယစာၾကည့္တုိက္ကို ဒုတိယကမၻာစစ္ႀကီးအတြင္းမွာပင္ မပ်က္စီးေအာင္ ထိန္းသိမ္းနိဳင္ခဲ့သလို မ်ိဳးဆက္အသီးသီးကလည္း လက္ဆင့္ကမ္းလွ်က္ တည္တံ့ေအာင္ ထူေထာင္ခဲ့ၾကသည္။ ယခုမ်က္ေမွာက္ေခတ္ လူငယ္မ်ိဳးဆက္သစ္မ်ားကလည္း ဆက္လက္၍ တည္တံ့ေအာင္ ႀကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္လွ်က္ ရွိၾကသည္ကိုလည္း အားရဖြယ္ရာ ေတြ႕ျမင္ရပါသည္။

ယခုကဲ့သို႔ လူငယ္မ်ား၏ ကိုယ္က်ိဳးမဖက္ ေဆာင္ရြက္မွဳမ်ားေၾကာင့္ သဟာယစာၾကည့္တုိက္အေနျဖင့္ နံရံကပ္စာေစာင္ ျပပြဲမ်ားသာမက စာေပေဟာေျပာပြဲမ်ား၊ စာေပဆုမ်ားကို ခ်ီးျမွင့္ေပးအပ္လာနိဳင္သည္အထိ စည္ပင္ဖြံ႕ၿဖိဳးခဲ့ပါသည္။ ၁၉၉၈-ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီလတြင္ သဟာယစာၾကည့္တိုက္မွ ႀကီးမွဴးက်င္းပေသာ စာေပေဟာေျပာပြဲသို႔ စာေရးဆရာႀကီးမ်ား ျဖစ္ၾကေသာ ျမသန္းတင့္ႏွင့္ ေအာင္သင္းတို႔ လာေရာက္၍ စာေပေဟာေျပာခဲ့ၾကသည္။

ႏွစ္စဥ္ ျမန္မာနိဳင္ငံ၏ လြတ္လပ္ေရးေန႔ျဖစ္ေသာ ဇန္န၀ါရီလ (၄)ရက္ေန႔ေရာက္တုိင္း သဟာယစာေပဆုကို ဆုေရြးခ်ယ္ေရးေကာ္မတီအဖြဲ႕မွေန၍ ၂၀၀၇-ခုႏွစ္မွ စတင္ၿပီး သတင္းထုတ္ျပန္ေၾကျငာေလ့ ရွိသည္။ သဟာယစာေပဆုကို ၂၀၀၇-ခုႏွစ္မွ စတင္ၿပီး ေပးအပ္ခ်ီးျမွင့္နိဳင္ခဲ့ရာ ပထမအႀကိမ္ သဟာယစာေပဆုကို စာေရးဆရာညီပုေလး၏ ၿငိမ္သက္တစ္မိနစ္ႏွင့္အျခား၀တၳဳတိုမ်ား စာအုပ္ကို လည္းေကာင္း၊ ဒုတိယအႀကိမ္ စာေပဆုကို The Wave မဂၢဇင္း အားလည္းေကာင္း၊ တတိယအႀကိမ္ စာေပဆုကို အေတြးအျမင္စာေစာင္၏ အယ္ဒီတာအဖြဲ႕အားလည္းေကာင္း ဆုေရြးခ်ယ္ေရးေကာ္မတီက ေရြးခ်ယ္ခဲ့ၾကပါသည္။

သဟာယစာၾကည့္တိုက္သည္ မိုးကုတ္ၿမိဳ႕နယ္အတြင္း၌ရွိေသာ စာၾကည့္တိုက္ (၁၀)ခုေက်ာ္အနက္ သက္တမ္းအရွည္ၾကာဆံုး၊ စာအုပ္အစံုလင္ဆံုးႏွင့္ လူသိအမ်ားဆံုး စာၾကည့္တိုက္အျဖစ္ ရပ္တည္လွ်က္ရွိၿပီး ၂၀၁၀-ခုႏွစ္တြင္ စိန္ရတုကာလသို႔ ေရာက္ရွိေတာ့မည္ ျဖစ္သည္။

သဟာယစာၾကည့္တိုက္တြင္ ထားရွိေသာ ဧည့္သည္ေတာ္မွတ္တမ္းအရ သဟာယစာၾကည့္တိုက္သို႔ ျမသန္းတင့္၊ ေအာင္သင္း၊ ေန၀င္းျမင့္၊ သိပၸံမွဴးတင္၊ ဆန္းထြန္း(မန္းတကၠသိုလ္)၊ တင့္တယ္၊ ေရနံေျမခင္စု၊ ေစာျပည့္ခ်မ္းသာ စသည့္ စာေရးဆရာမ်ားလည္း လာေရာက္လည္ပတ္ခဲ့ဖူးေၾကာင္း သိရပါသည္။
STA

Read More...

မိုးကုတ္ၿမိဳ႕နယ္ ရွမ္းစာေပႏွင့္ယဥ္ေက်းမွဳအသင္း

မိုးကုတ္ၿမိဳ႕သည္ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးေပါင္းစံု ေနထိုင္ေသာၿမိဳ႕ျဖစ္ပါသည္။ ထို႔အတူ တိုင္းရင္းသားတို႔၏ အဖိုးတန္အေမြအႏွစ္ျဖစ္ေသာ စာေပယဥ္ေက်းမွဳ၊ ဂီတအႏုပညာ စသည့္ ကြဲျပားေသာ ၀ိေသသလကၡဏာမ်ားကိုလည္း မေပ်ာက္ပ်က္ မတိမ္ေကာေစရန္၊ ရွင္သန္ဖြံ႕ၿဖိဳးေစရန္အတြက္ ထိန္းသိမ္းသြားၾကရမည္ျဖစ္သည္။ မိုးကုတ္ၿမိဳ႕နယ္ ရွမ္းစာေပႏွင့္ယဥ္ေက်းမွဳအသင္း သည္လည္း ရွမ္းတိုင္းရင္းသားမ်ား၏ စာေပႏွင့္ယဥ္ေက်းမွဳ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္လာေစရန္ အစဥ္ ႀကိဳးစားေဆာင္ရြက္လွ်က္ ရွိပါသည္။

အသင္းအေနျဖင့္ နိဳင္ငံေတာ္မွ ခ်မွတ္ထားေသာ မူ၀ါဒႏွင့္အညီ စာမတတ္သူပေပ်ာက္ေရး စီမံခ်က္ကို တစ္ဖက္တစ္လမ္းမွ အေထာက္အကူျဖစ္ေစရန္ ရည္ရြယ္၍ ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တိုင္း ေႏြရာသီေက်ာင္းပိတ္ရက္ ကာလမ်ားတြင္ ၿမိဳ႕နယ္အဆင့္ ရွမ္းစာေပ၊ မ ငါးလံုး သင္တန္းမ်ားကို ဖြင့္လွစ္သင္ၾကားေပးလွ်က္ ရွိပါသည္။ ထို႔အျပင္ အခါအားေလ်ာ္စြာ ဆရာျဖစ္မြမ္းမံ သင္တန္း မ်ားကိုလည္း ရွမ္းစာေပႏွင့္ယဥ္ေက်းမွဳေကာ္မတီ (တကၠသိုလ္မ်ား-ျမန္မာနိဳင္ငံ) ၏ ပံ့ပိုးမွဳႏွင့္အတူ ဖြင့္လွစ္နိဳင္ခဲ့ၿပီး ျဖစ္သည္။ အသင္းအေနျဖင့္ မိုးကုတ္ႏွင့္ မိုင္းလံု ၿမိဳ႕နယ္အတြင္းရွိ ေက်းရြာမ်ားသို႔ ဆရာမ်ား ေစလႊတ္ကာ ရွမ္းစာေပသင္တန္းမ်ားကို စဥ္ဆက္မျပတ္ ဖြင့္လွစ္သင္ၾကားေပးလွ်က္ ရွိသည္။ ထို႔အျပင္ ရွမ္းစာေပႏွင့္ယဥ္ေက်းမွဳ ဗဟိုအဖြဲ႕ႏွင့္ ဆက္သြယ္၍ စာေပႏွင့္ယဥ္ေက်းမွဳ ကိစၥရပ္မ်ားကိုလည္း အျခားၿမိဳ႕နယ္မ်ားႏွင့္ လက္တြဲကာက်ယ္ျပန္႔စြာ ေဆာင္ရြက္လွ်က္ ရွိပါသည္

အသင္းအေနျဖင့္ ရိုးရာယဥ္ေက်းမွဳမ်ားကို မေပ်ာက္ပ်က္ေစရန္ ေဖာ္ထုတ္ထိန္းသိမ္းလွ်က္ရွိရာ ႏွစ္စဥ္ နတ္ေတာ္လဆန္း (၁)ရက္ေန႔တြင္ က်ေရာက္ျမဲျဖစ္ေသာ ႏွစ္သစ္ကူးအခါသမယတြင္ ၿမိဳ႕နယ္အတြင္းရွိ ရပ္ကြက္အသီးသီးသို႔ အိုးစည္ဗံုေမာင္း ယဥ္ေက်းမွဳအကမ်ားျဖင့္ မီးဆုခံေရာက္ရွိျမဲျဖစ္သည္။ ႏွစ္သစ္ကူး မီးဆုခံထြက္ျခင္းသည္ အလွဴေငြရရွိေရးကို အဓိကထားျခင္းမဟုတ္ပဲ အိမ္ရွင္ကို ဂါရ၀ျပဳကန္ေတာ့ျခင္း၊ ႏွစ္သစ္တြင္ ဆုမြန္ေကာင္းမ်ား လာေရာက္ေတာင္းေပးျခင္း၊ ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းသေဘာကို ေဆာင္ျခင္း ဟူေသာ အနက္ကိုေဆာင္သည့္ ေရွးရိုးရာ အစဥ္အလာကို ထိန္းသိမ္းျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ရရွိလာေသာ အလွဴေငြမ်ားကို အသင္းတိုက္ျဖစ္ေျမာက္ေရး၊ စာေပႏွင့္ယဥ္ေက်းမွဳ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးအတြက္ အက်ိဳးရွိစြာ အသံုးျပဳနိဳင္ရန္ ရည္ရြယ္ပါသည္။ ပိတ္စြယ္၊ သဲျဖဴ၀ိုင္းရပ္ကြက္အတြင္းတြင္ တစ္ဧကနီးပါးရွိေသာ အသင္းပိုင္ေျမကြက္ကို ၀ယ္ယူထားၿပီး အႏွစ္(၃၀) ေျမဂရံကိုလည္း ရရွိၿပီးျဖစ္သည္။ အသင္းအေနျဖင့္ အေဆာက္အဦးျဖစ္ေျမာက္ေရးအတြက္ ႀကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္လွ်က္ရွိသည္။

မိုးကုတ္ၿမိဳ႕နယ္ ရွမ္းစာေပႏွင့္ယဥ္ေက်းမွဳအဖြဲ႕သည္ စတင္တည္ေထာင္ခဲ့သည့္ ၁၉၇၂-ခုႏွစ္မွစ၍ ယခုလက္ရွိ အခ်ိန္ကာလအထိ အမွဳေဆာင္ေကာ္မတီမ်ားျဖင့္ စနစ္တက် ဖြဲ႕စည္းထားၿပီး အသင္းတာ၀န္မ်ားကို ေဆာင္ရြက္လွ်က္ရွိရာ ရွမ္းစာေပႏွင့္ယဥ္ေက်းမွဳကို စိတ္ပါ၀င္စားသူ မည္သူမဆို လာေရာက္ဆက္သြယ္နိဳင္ေၾကာင္း သိရသည္။ မိုးကုတ္ၿမိဳ႕နယ္အတြင္းရွိ မိဘျပည္သူမ်ားအေနျဖင့္လည္း အသင္း၏ေဆာင္ရြက္မွဳအေပၚ အျပဳသေဘာ ေ၀ဖန္ျခင္း၊ အၾကံျပဳျခင္းမ်ားကို ႀကိဳဆိုလွ်က္ရွိေၾကာင္း သိရသည္။ ၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားမ်ားအေနျဖင့္ အဖက္ဖက္မွ ၀ိုင္း၀န္းကူညီ ပံ့ပိုးေပးေစလိုေၾကာင္းကိုလည္း မိုးကုတ္မီဒီယာသို႔ သတင္းပါးရင္း ဖိတ္ေခၚထားပါသည္။
STA


Source: TLCC (MGK)

Read More...

Saturday, November 8, 2008

တတိယအႀကိမ္ေျမာက္ သဟာယ စာေပဆု

မိုးကုတ္ၿမိဳ႕ က်ပ္ျပင္ၿမိဳ႕မရပ္ကြက္တြင္ တည္ရွိေသာ သဟာယစာၾကည့္တိုက္ သဟာယစာေပဆု ကို ၂၀၀၇-ခုႏွစ္တြင္ စတင္၍ ေပးအပ္ခ်ီးျမွင့္ခဲ့ရာ ၂၀၀၉-ခုႏွစ္တြင္ တတိယအႀကိမ္ေျမာက္သို႔ ေရာက္ရွိလာခဲ့ၿပီ ျဖစ္ပါသည္။ ၂၀၀၇-ခု ပထမအႀကိမ္ သဟာယစာေပဆုကို စာေရးဆရာ ညီပုေလး၏ ၿငိမ္သက္တစ္မိနစ္ႏွင့္ အျခား၀တၳဳတိုမ်ား စာအုပ္အားလည္းေကာင္း၊ ၂၀၀၈-ခု ဒုတိယအႀကိမ္ သဟာယစာေပဆုကို The Waves မဂၢဇင္းအား လည္းေကာင္း ဆုေရြးခ်ယ္ေရးေကာ္မတီအဖြဲ႕က ေရြးခ်ယ္ၿပီး ေပးအပ္ခ်ီးျမွင့္ခဲ့ပါသည္။ လာမည့္ ၂၀၀၉-ခုႏွစ္ တတိယအႀကိမ္ေျမာက္ သဟာယစာေပဆု ကိုေတာ့ အေတြးအျမင္စာေစာင္၏ အယ္ဒီတာအဖြဲ႕အား ေပးအပ္ခ်ီးျမွင့္သြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ဆုေရြးခ်ယ္ေရးေကာ္မတီ၏ သတင္းထုတ္ျပန္ခ်က္အရ သိရွိရသည္။ သဟာယစာေပဆုကို ႏွစ္စဥ္ ျမန္မာနိဳင္ငံ၏ လြတ္လပ္ေရးေန႔ျဖစ္ေသာ ဇန္န၀ါရီလ (၄)ရက္ေန႔တြင္ အစဥ္အလာအတိုင္း ေပးအပ္ခ်ီးျမွင့္သြားမည္ ျဖစ္ပါသည္။


အေတြးအျမင္စာေစာင္၏ သမိုင္းေၾကာင္း
အေတြးအျမင္ စာစဥ္မ်ားသည္ ျမန္မာနိဳင္ငံတြင္ တစ္ခုတည္းေသာ လစဥ္ထုတ္ အေတြးအေခၚစာေစာင္ ျဖစ္သည္။ အေတြးအျမင္စာေစာင္ အမွတ္(၁)ကို ၁၉၈၄-ခုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာလတြင္ စတင္ထုတ္ေ၀ခဲ့ပါသည္။ အေတြးအျမင္ကို စတင္ ေမြးဖြားသန္႔စင္ခဲ့ၾကသူမ်ားမွာ ေမာင္၀ံသ ႏွင့္ ေမာင္ေကာင္းျမင့္ တို႔ ျဖစ္ၾကသည္။ ထို႔ေနာက္ အယ္ဒီတာအဖြဲ႕တြင္ ၾကည္သာဦး (ေမာင္ျမင့္ဦး-ေညာင္ေလးပင္) ပါ၀င္လာကာ အေတြးအျမင္ကို ဆက္လက္ထိန္းေက်ာင္းခဲ့ၾကသည္။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ သီရိ၀ံသ၊ ေက်ာ္ႀကီး၊ ရဲျမင့္၊ ေဇာ္၀င္းတို႔က တစ္ဆင့္ၿပီးတစ္ဆင့္ ပဲ့ကိုင္လာခဲ့ၾကရာ ယခုလက္ရွိ အေတြးအျမင္ အုပ္ႏွစ္ရာေျမာက္တြင္ အယ္ဒီတာအဖြဲ႕၀င္မ်ားမွာ ဦးသိန္း၀င္း၊ သီရိ၀ံသ၊ လြတ္လပ္စိုး၊ ဦးရဲျမင့္၊ ေနာင္ေနာင္စိုး ဟူ၍ စည္စည္ကားကား ပါရွိသည္။
အေတြးအျမင္စာအုပ္ စတင္ ထုတ္ေ၀စဥ္ကတည္းက စီစဥ္သူမ်ား၏ ဦးတည္ခ်က္တြင္ မိမိဦးေႏွာက္ကို အသံုးခ်၍ ဆင္ျခင္တံုတရား ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္လိုသူမ်ားအတြက္ ဟူ၍ ပါရွိခဲ့ပါသည္။ အေတြးအျမင္စာေစာင္သည္ ကနဦးကတည္းကပင္ အရုပ္မပါ၊ ပန္းခ်ီ ဓာတ္ပံုေတြမပါ၊ ၀တၳဳမပါ၊ ကဗ်ာမပါပဲ အျခားေသာ ရုပ္စံုမဂၢဇင္းမ်ား စာေစာင္မ်ားၾကား၀ယ္ ႏွစ္ကာလရွည္ၾကာစြာ ရပ္တည္ေနနိဳင္ခဲ့ၿပီး သီးသန္႔စာဖတ္ပရိသတ္မ်ားအတြက္ သီးသန္႔စာေစာင္အျဖစ္ ရွင္သန္ခဲ့ပါသည္။

အေတြးအျမင္သည္ တာထြက္ေကာင္းခဲ့ပါသည္။ သီးသန္႔စာဖတ္ပရိသတ္ႀကီး၏ တစိုက္မတ္မတ္ အားေပးမွဳေၾကာင့္ အရွိန္ေကာင္းလာခဲ့သည္။ အေတြးအျမင္ အမွတ္(၂)ကို ပံုႏွိပ္ေနခ်ိန္တြင္ အမွတ္(၁)မွာ လက္က်န္မရွိေအာင္ ကုန္သြားခဲ့ရသည္။ နယ္မ်ားမွ အမွာစာမ်ား ထပ္မံေရာက္ရွိလာ၍ အမွတ္(၁၃) ပံုႏွိပ္ၿပီးသည့္ေနာက္ အမွတ္(၁)ႏွင့္(၂)ကို ဒုတိယအႀကိမ္ ထပ္မံ၍ပံုႏိွပ္ခဲ့ရပါသည္။ လံုးခ်င္းစာအုပ္မဟုတ္ေသာ စာေစာင္တစ္ခုကို ဒုတိယအႀကိမ္ပံုႏွိပ္ရျခင္းမွာ ထိုေခတ္ စာနယ္ဇင္းေလာက၀ယ္ မရွိသေလာက္ရွားသည့္ ထူးျခားေသာ ျဖစ္ရပ္တစ္ခုပင္။ အေတြးအျမင္စာေစာင္ အမွတ္(၁) ထြက္ရွိၿပီးေနာက္ တံု႔ျပန္ရိုက္ခတ္လာေသာ ဂယက္မ်ားကိုလည္း ရင္ဆိုင္ခဲ့ရပါသည္။

ထိပ္တန္းစာေရးဆရာႀကီးမ်ားႏွင့္ ပညာရွင္ႀကီးမ်ား၏ ေဆာင္းပါးမ်ားခ်ည္းသာ သီးသီးသန္႔သန္႔ ေဖာ္ျပထားျခင္း၊ ေဆာင္းပါးမ်ားမွာလည္း ပညာတတ္အ၀န္းအ၀ိုင္းကသာ စိတ္၀င္စားမည့္ ေလးေလးပင္ပင္ အေရးအသားမ်ားက အမ်ားစုျဖစ္ေနျခင္း၊ အေရာင္အေသြး အဆင္တန္ဆာ လံုး၀မပါပဲ ေဆာင္းပါးေခါင္းစီးမ်ားကိုပင္ ခဲစာလံုးပြိဳင့္မ်ား ကစား၍ ေဖာ္ျပထားျခင္း၊ စာအုပ္အရြယ္မွာ ပံုမွန္မဂၢဇင္းအရြယ္မဟုတ္ပဲ ၁၀ခ်ိဳးဆိုဒ္ျဖစ္ၿပီး Reader's Digest ပံုစံအတိုင္း မ်က္ႏွာဖံုးတြင္ မာတိကာတင္ထားျခင္း၊ ပန္းခ်ီဆရာႀကီး ဦးဘရင္ကေလး ၏ ႏြဲ႕ေပ်ာင္းေသာ အေတြးအျမင္ စာလံုးဒီဇိုင္းကအစ ဆန္းသစ္ေနျခင္း စသည့္ ထူးျခားခ်က္မ်ားေၾကာင့္ အေတြးအျမင္ဟူေသာ စာေစာင္သစ္ကေလးကို ဆရာေမာင္စြမ္းရည္ စသည့္ စာေပေ၀ဖန္ေရးဆရာမ်ားကပင္ ခ်ီးက်ဴးႀကိဳဆိုကာ ေရးသားၾကေလသည္။

ဆရာႀကီးတက္တိုး ကလည္း ယခုလို အေတြးအျမင္စာေစာင္မ်ိဳး ေစာင္ေရ ငါးေထာင္ေက်ာ္ ထုတ္ေ၀ျဖန္႔ခ်ီနိဳင္ၿပီဆိုလွ်င္ ျမန္မာနိဳင္ငံတြင္ ေခတ္ႀကီး ေျပာင္းလဲေတာ့မည္ဟု ေျပာ၀ံ့သည္ ဟူ၍ စာအုပ္ထြက္ရွိၿပီး ငါးအုပ္ေျမာက္အခ်ိန္က မွတ္ခ်က္ျပဳခဲ့သည္။
အေတြးအျမင္တြင္ ေဆာင္းပါးခ်ည္းသက္သက္သာ ေဖာ္ျပခဲ့ရာ စာဖတ္ပရိသတ္အတြက္ တခုပ္တရ သိမ္းဆည္းထားရမည့္ အဖိုးတန္ေဆာင္းပါးမ်ား ေျမာက္ျမားစြာ ပါရွိခဲ့သည္။ အေတြးအျမင္၏ ေရွ႕ပိုင္း စာေစာင္မ်ားတြင္ တစ္လလွ်င္ ေဆာင္းပါးပုဒ္ေရ (၃၀)ခန္႔ ပါရွိသည္။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ လစဥ္ေဆာင္းပါးပုဒ္ေရ (၄၀)ခန္႔ ေဖာ္ျပခဲ့သည္။ သို႔ျဖစ္ရာ ယခုအုပ္ေရ (၂၀၀)ေျမာက္ျပည့္သည္အထိ ၂၄-ႏွစ္တာကာလအေတာအတြင္း အေတြးအျမင္ေဆာင္းပါးေပါင္း ၆၀၀၀မွ ၈၀၀၀ၾကား ပံုႏွိပ္ေဖာ္ျပခဲ့ၿပီး ျဖစ္ပါသည္။
အေတြးအျမင္စာေစာင္သည္ မူလက ခဲစာလံုး မွံဳတိမွံဳ၀ါး၊ စာရြက္စာသား ခပ္ညံ့ညံ့သာ ရွိခဲ့ရာမွ ၁၉၉၃-ခုႏွစ္ ေမလထုတ္ (စာစဥ္-၉၀)မွ စတင္၍ ကြန္ပ်ဴတာစာလံုး၊ ေအာ့ဖ္ဆက္ျဖင့္ ေျပာင္းလဲပံုႏွိပ္ခဲ့ပါသည္။ စာရြက္စာသားမွာလည္း ယခင္ကထက္ တိုးတက္ေကာင္းမြန္လာခဲ့ၿပီး အနည္းငယ္ ျဖဴေဖြးလာခဲ့သည္။

အေတြးအျမင္၏ မူ၀ါဒ
ရွဳေထာင့္အသီးသီးမွ အေတြးအျမင္အသီးသီးကို ေဖာ္ထုတ္ရန္

အေတြးအျမင္၏ ရည္ရြယ္ခ်က္
ေတြးေခၚေမွ်ာ္ျမင္ျခင္းကို အလုပ္တစ္ခုဟု ထင္ျမင္၍ စဥ္းစားဥာဏ္ ရင့္သန္လိုသူမ်ားအတြက္
မိမိ၏ဦးေႏွာက္ကို အသံုးခ်၍ ဆင္ျခင္တံုတရား ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္လိုသူမ်ားအတြက္
အလုပ္သံုးပါးအနက္ မေနာကံအလုပ္ဟု ဆိုအပ္ေသာ စိတ္ကူးျခင္း၊ ဆင္ျခင္စဥ္းစားျခင္းကို အာရံု၀င္စားသူမ်ားအတြက္

အေတြးအျမင္၏ အမွတ္တံဆိပ္
အေတြးအျမင္စာေစာင္၏ အမွတ္တံဆိပ္လိုဂိုအျဖစ္ ကမၻာေက်ာ္ ပန္းပုဆရာႀကီး Rodin ၏ အေတြးရွင္ The Thinker ပန္းပုရုပ္ပံုကို ေရြးခ်ယ္ခဲ့သည္။


အေတြးအျမင္၏ စာလံုးဒီဇိုင္း
အေတြးအျမင္စာေစာင္၏ မ်က္ႏွာဖံုးေခါင္းစီး စာလံုးဒီဇိုင္းကို ပန္းခ်ီဆရာႀကီး ဦးဘရင္ကေလးက ေရးဆြဲခဲ့သည္။

အေတြးအျမင္ႏွင့္ မွတ္တိုင္မ်ား
အေတြးအျမင္ အမွတ္(၁) စာေစာင္ကို ၁၉၈၄-ခု ေအာက္တိုဘာလတြင္ စတင္ထုတ္ေ၀ခဲ့
အေတြးအျမင္ အမွတ္(၂၅) ေငြရတုစာေစာင္ကို ၁၉၈၇-ခု ဇြန္လတြင္ ထုတ္ေ၀ခဲ့
အေတြးအျမင္ အမွတ္(၅၀) ေရႊရတုစာေစာင္ကို ၁၉၈၉-ခု ဒီဇင္ဘာလတြင္ ထုတ္ေ၀ခဲ့
အေတြးအျမင္ အမွတ္(၇၅) စိန္ရတုစာေစာင္ကို ၁၉၉၂-ခု ဇန္န၀ါရီလတြင္ ထုတ္ေ၀ခဲ့
အေတြးအျမင္ အမွတ္(၁၀၀) ရာျပည့္စာေစာင္ကို ၁၉၉၄-ခု ေမလတြင္ ထုတ္ေ၀ခဲ့
အေတြးအျမင္ အမွတ္(၂၀၀)ကို ၂၀၀၈-ခု နိဳ၀င္ဘာလတြင္ ထုတ္ေ၀ခဲ့

အေတြးအျမင္ ရာျပည့္စကား
အေတြးခ်င္း အျမင္ခ်င္း တူတာေတြ ရွိၾကမည္။ မတူတာေတြ ရွိၾကမည္။ ကိုယ့္အေတြး ကိုယ့္အျမင္ကို ေျဖာင့္မွန္စြာ တင္ျပခြင့္ ရွိရေပမည္။ မတူတာေတြကို ညွိႏွိဳင္းၿပီး အေျဖရွာဖို႔ ႀကိဳးစားၾကရေပမည္။ ကမၻာႀကီးသည္ ဗဟု၀ါဒေခတ္သို႔ ေရာက္ေနေပၿပီ။ အေတြးအျမင္အသီးသီးကို အျပန္အလွန္ ေလးစားသမွဳျဖင့္ ညွိႏွိဳင္းအေျဖထုတ္ေသာ တိုင္းနိဳင္ငံမ်ားသည္ ၿငိမ္းခ်မ္းသာယာ တိုးတက္ စည္ပင္ေနၾကေပၿပီ…. ဟူ၍လည္း အေတြးအျမင္စာေစာင္၏ မာလိန္မွဴးႀကီး ဆရာေမာင္၀ံသက အေတြးအျမင္အုပ္တစ္ရာေျမာက္ စာေစာင္တြင္ အမွတ္တရ ေရးသားခဲ့သည္။

အေတြးအျမင္ အုပ္ႏွစ္ရာေျမာက္ ဥဒါန္း
စဥ္းစားဆင္ျခင္ျခင္းသည္ လူ၏တန္ဘိုးတစ္ခု ျဖစ္သည္။ လူ၏အရည္အေသြးလည္း ျဖစ္သည္။ လူႏွင့္တိရစၧာန္အၾကား အဓိက ကြာျခားခ်က္မွာ လူက စဥ္းစားဆင္ျခင္တတ္ျခင္းျဖစ္သည္။ သို႔စဥ္လွ်က္ စဥ္းစားျခင္းကို အေလ့အက်င့္မလုပ္ေသာ လူမည္ကာမတၱမ်ားစြာ ရွိေနေသးရာ ထိုသူမ်ားအား အေတြးအျမင္ အပါအ၀င္ စာအုပ္စာေပမ်ားက စဥ္းစားၾကပါ၊ ေတြးေခၚၾကပါ၊ ဆင္ျခင္ၾကပါ ဟု အခါမလပ္ ႏွိဳးေဆာ္ေနရေပသည္။
လူသည္ မစဥ္းစားပဲေနသည့္အက်င့္ ၾကာျမင့္လာေသာအခါ မစဥ္းစားတတ္ေတာ့ေခ်။ စဥ္းစားျခင္းသည္ မိမိတို႔အလုပ္မဟုတ္ ဟူ၍ပင္ ထင္ျမင္လာတတ္ၾကသည္။ အခ်ိဳ႕ကမူ စဥ္းစားလွ်င္ ဦးေႏွာက္ေျခာက္လာသည္ဟု ဆိုသည္အထိ လူ၏ အရည္အေသြးမ်ား ေပ်ာက္ပ်က္ကုန္ေတာ့သည္။ အေတြးအျမင္စာေစာင္သည္ အမွတ္(၂၀၀) ျပည့္ေျမာက္ခဲ့ေလၿပီ။ အေတြးအျမင္အေနျဖင့္ ပိတ္ထားေသာ အသိဥာဏ္တံခါးမ်ားကို အႀကိမ္(၂၀၀) ဖြင့္ခဲ့ေလၿပီ။

အေတြးအျမင္ႏွင့္ ပရိသတ္
ေတြးျခင္းကို အလုပ္တစ္ခုအေနျဖင့္ ခံယူႏွလံုးသြင္းလွ်က္ စာဖတ္ျခင္း၊ ေတြးေတာျခင္း၊ ဆင္ျခင္သံုးသပ္ျခင္း အားျဖင့္ စဥ္းစားဥာဏ္ ရင့္သန္လိုသူမ်ား၏ အစဥ္တစိုက္ အားေပးခ်ီးေျမွာက္မွဳေၾကာင့္ အေတြးအျမင္သည္ကား အရွိန္အဟုန္မပ်က္ ခရီးဆက္လွ်က္ ရွိေနေပၿပီ။
အေတြးအျမင္ စတင္ထုတ္ေ၀ခဲ့ခ်ိန္မွစ၍ စီစဥ္သူမ်ား၏ ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ ေတြးျခင္းကို အလုပ္တစ္ခုအေနျဖင့္ လုပ္သည့္အက်င့္ကို အားေပးရန္ျဖစ္သည္။ အေတြးအျမင္သည္ အပ်င္းေျပ၊ အေပ်ာ္ဖတ္စာေပမ်ားႏွင့္ အေရာင္အေသြး၊ အမြမ္းအမံ၊ အျခယ္အသမ်ားကို ေနရာမေပးပဲ စာေကာင္းေပမြန္သန္႔သန္႔ခ်ည္း ေဖာ္ျပေသာ စာေစာင္အျဖစ္ ရပ္တည္နိဳင္သည္မွာ အေတြးအျမင္စာေစာင္၏ ဦးတည္ခ်က္ျဖစ္ေသာ စာကို အေလးအနက္ ဖတ္၍ အေတြးနက္နက္ ျဖန္႔ၾကက္လိုသူမ်ားအတြက္ ဆိုသည့္ ရည္ရြယ္ခ်က္ကို ထေျမာက္ေအာင္ျမင္ျခင္းပင္ ျဖစ္သည္ဟု မိုးကုတ္မီဒီယာကလည္း ယံုၾကည္သည္။
သို႔ေသာ္ျငားလည္း အေတြးအျမင္ကို ေလးေလးစားစား တန္ဘိုးထားၿပီး ဖတ္ရွဳအားေပးသူမ်ား ရွိသလို ျမန္မာနိဳင္ငံတြင္ အေတြးအျမင္ဟူေသာ စာေစာင္ ထုတ္ေ၀ခဲ့သည္မွာ သက္တမ္းအားျဖင့္ (၂၅)ႏွစ္ တိုင္ေတာ့မည္ ဆိုသည့္တိုင္ လံုး၀မသိ၊ ၾကားေတာင္ မၾကားဖူးဘူး ဆိုသူေတြမ်ားကလည္း ဒုႏွင့္ေဒးပင္။
အေတြးအျမင္ဟူေသာ ေလွႀကီးသည္ကား အေတြးအေခၚအယူအဆမ်ားစြာကို တင္ေဆာင္လွ်က္ လွိဳင္းလံုးႀကီးမ်ားၾကား၀ယ္ မလြန္႔မလူး၊ မနစ္မျမဳပ္ တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ျဖင့္ ဆက္လက္ရြက္လႊင့္ေနဆဲ…

အေတြးအျမင္အတြက္ မုဒိတာစကား
အေတြးအျမင္သည္ကား အုပ္(၂၀၀)ေျမာက္ခဲ့ေလၿပီ။ အေတြးအျမင္၏ တံခါးမွဴးႀကီးမ်ားက အသိဥာဏ္တံခါး အႀကိမ္(၂၀၀) ဖြင့္နိဳင္ခဲ့ၿပီ။ သက္တမ္းအားျဖင့္ဆိုလွ်င္ ႏွစ္ေပါင္း (၂၅)ႏွစ္နီးပါး တိုင္ခဲ့ေပၿပီ။ အေတြးအျမင္၏ ဖြားဖက္ေတာ္ ကေလးငယ္တစ္ေယာက္သည္ပင္လွ်င္ ယခုအခ်ိန္တြင္ သမၼတ လုပ္နိဳင္ေလာက္သည့္ အရြယ္ပင္ ေရာက္ေနေရာ့ၿပီ။ ယခုလို ထူးျခားေသာ အခါသမယ၀ယ္ အေတြးအျမင္ကို ရွင္သန္ေအာင္ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ခဲ့ၾကသည့္ ဥယ်ာဥ္မွဴးႀကီးမ်ား၊ အေတြးအျမင္ကို လွိဳင္းထန္ေလဒဏ္ အၾကား မလြန္႔မလူး မနစ္မျမွဳပ္ရေလေအာင္ ပဲ့ကိုင္ေမာင္းႏွင္ခဲ့ၾကေသာ မာလိန္မွဴးႀကီးမ်ား၊ အေတြးအျမင္၏ မူ၀ါဒမ်ား၊ ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ားကုိ မတိမ္းမေစာင္း မယိမ္းမယိုင္ရေလေအာင္ တည္ေဆာက္ခဲ့ၾကေသာ ဗိသုကာႀကီးမ်ားအား မိုးကုတ္ၿမိဳ႕မွေန၍ သဟာယစာေပဆုကို ဂုဏ္ယူအပ္ႏွင္း ခ်ီးျမွင့္ျခင္းခံရသည္ ျဖစ္သည့္အတြက္ မိုးကုတ္မီဒီယာကလည္း ဤေနရာမွေန၍ မုဒိတာစကားကို ဂုဏ္ယူ၀မ္းေျမာက္စြာျဖင့္ ျမြက္ၾကား ေဖာ္ျပအပ္ေလသတည္း။




S.T.A

Read More...